-
1 karnım zil çalıyor
я о́чень го́лоден -
2 zil
звоно́к (м)* * *1) звоно́кzil düğmesi — кно́пка звонка́
kapı zili — дверно́й звоно́к
2) муз. таре́лки••- zil vurmak
- zil çalmak
- karnım zil çalıyor -
3 karın
karın < karnı> Bauch m; Leib m; Mutterleib m, Schoß m; Bauch m eines Schiffes; einer Flasche; PHYS Schwingungsbauch m; fig Kopf m; Innere(s), Seele f;karnım aç ich bin hungrig;-in karnını doyurmak (sich oder jemanden) sättigen;karnım tok ich bin satt; fig ich habe genug (-e von); ich bin es satt;karnı tok sırtı pek fig wohlhabend;karnım zil çalıyor mir knurrt der Magen;karnım acıktı ich habe Hunger bekommen;karnı geniş sorgenfrei; sorglos;karın karına Seite an Seite;karından konuşan Bauchredner m;karnından konuşmak brummeln, nuscheln; flunkern;-in karnından geçmek es geht jemandem durch den Kopf, sich (D) etwas überlegen